Persoonlijk. “Ik stal het geld van de bruidsschat om cocaïne te kunnen kopen…”

Verslaving maakt veel meer kapot dan één leven. Dat beseft Mirjam* (32) maal al te goed, want zij raakte op haar 15e verslaafd aan cocaïne. “Ik zou mijn leven het liefst helemaal over willen doen.”

Warm gezin

“Kon ik maar zeggen dat ik geen geborgenheid vanuit huis mee kreeg,” was een van de eerste dingen die Mirjam in ons gesprek zei. “Maar dat is niet zo. Wij vormden juist een warm gezin. Mijn broers en ik konden het goed met elkaar vinden en ze hielpen me bij alles.” Het ging mis toen Mirjam in de puberteit terecht kwam, ging spijbelen van school en een verkeerd vriendje kreeg. “Ik ontmoette Iwan toen ik 14 was. Hij was toen al 18 en zwaar aan de drugs. Ik kon in het begin nog afstand houden, maar toen Iwan me meenam naar feestjes, begon ik ook te snuiven. Ik was 15 toen ik besefte verslaafd te zijn.”

Hardnekkig

De verslaving was hardnekkig. Mirjam gaf niet alleen haar spaargeld uit om cocaïne te kunnen kopen. “Ik ben met een dealer naar bed geweest om coke te scoren. Ik was 15, hij in de veertig. Gewoon een pedo dus eigenlijk. Nu schaam ik me kapot en ik heb dat nog aan niemand verteld. Maar het geeft wel aan hoe wanhopig ik was.”

Dieptepunt

Mirjam moet huilen als ze vertelt wat haar dieptepunt was. “Iwan overleed aan een overdosis en ik bleef alleen achter. Ik leefde op straat, want mijn ouders mochten niets doorhebben van mijn verslaving. Als ik nog thuis kwam, was ik altijd vriendelijk en deed ik of ik heel druk was. Maar het dieptepunt kwam een week na de bruiloft van mijn oudste broer. Hij had een heleboel geld gekregen tijdens het feest, duizenden euro’s. Ik wist dat hij dat geld naar de bank zou brengen, maar voordat hij dat kon doen heb ik er vijfhonderd euro uitgehaald. Dat heb ik aan cocaïne besteed.”

Woest

Natuurlijk bleef dat niet onopgemerkt en kwam al snel aan het licht dat Mirjam het geld gestolen heeft. “Mijn broer was woest. En gelijk heeft hij, natuurlijk. Dat was dan ook een keerpunt. Ik ging naar de GGD en die hielpen mij met afkicken. Dat is een verhaal apart, want ik ben drie keer tot terug aan de coke geraakt. Maar uiteindelijk, na zes jaar, was ik clean. Helaas te laat om het goed te maken met mijn broer. Als ik iets kon veranderen, was het mijn leven opnieuw leven. En dan zou ik alles anders doen.”

De namen van Mirjam en Iwan zijn fictief. Hun echte namen zijn bekend bij de redactie.